شمش، تماما تحویل می شود اما ... - سفر به هند

سید رسول خلیفه سلطانی در گفت وگو با خبرنگاران، با اشاره به اینکه دو نوع عرضه میلگرد وجود دارد، اظهار داشت: بخشی از عرضه میلگرد در بورس متعلق به خودمصرفی هاست که خود، دارنده شمش هستند و طبیعتا زمانیکه تولیدکننده شمش هستند، میلگرد هم خودشان عرضه می کنند؛ همچون ذوب آهن یا فولاد خراسان و چند کارخانه دیگر که خود تولیدکننده شمش و میلگرد هستند و عرضه در بورس هم دارند که بهتر است، حجم عرضه میلگرد بدین صورت کمتر شود.

دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران شرح داد: باقی حجم عرضه میلگرد، آن هایی هستند که شمش را از کارخانه هایی همچون کاوه جنوب هرمزگان خریداری کرده و میلگرد تولید کرده و در بورس عرضه می کنند. میزان شمشی که خریداری می شود با عرضه میلگردی که صورت می گیرد بایستی همخوانی داشته باشد؛ اما همیشه میزان عرضه آن ها حدبیشتر، به طور مثال 35 درصد شمش خریداری شده بوده است.

وی اضافه نمود: بنابراین ادعاهایی که مطرح می شود، برچه اساسی است؟ در همین دو هفته اخیر، میزان عرضه میلگرد نسبت به عرضه شمش را بررسی کنیم تا ببینیم چه اتفاقی افتاده است؟؛ لذا صحبت هایی که از بابت فرایند عرضه شمش در بورس کالا می شود، بیشتر جنبه شعاری دارد. چنانچه عرضه کننده میلگرد به درستی و کامل عرضه کند، عرضه کننده شمش نیز دیگر بهانه ای نخواهد داشت و تمام شمش خود را عرضه می کند.

خلیفه سلطانی راهکار و راهکار حل مسائل این موضوع را اینگونه دانست که دولت بایستی سیاست خود را دنبال کرده و اعلام کند به میزانی که میلگرد عرضه می شود، بلافاصله (به طور مثال روز بعد) شمش تحویل داده شود؛ اینگونه می توان تولیدکننده را ملزم به عرضه کرد. بیشتر مواقع تولیدکننده شمش، سه برابر آنچه که میلگرد در بورس کالا عرضه می شود، عرضه می کند.

دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد خاطر نشان کرد: همچنین اگر دولت می خواهد که قیمت را کاهش دهد، بایستی عرضه نهایی در بورس کالا بیشتر شود. نمی توان تمام تمرکز بر روی عرضه شمش گذاشت. زمانیکه 35 درصد شمش ما عرضه می شود، چگونه می توان عرضه را بیشتر کرد. اگر 100 درصد شمش دریافتی به صورت میلگرد در بورس عرضه شود، ما نیز می توانیم 100 درصد شمش به آن ها تحویل دهیم؛ هرچند که در حال حاضر 100 درصد شمش تحویل می شود اما تنها 35 درصد آن به صورت میلگرد در بورس کالا عرضه می شود.

این مقام صنفی تاکید کرد: دولت بداند که اشکال کار در آنجاست که مصرف کننده نهایی رها شده است. میلگرد باید به دست مصرف کننده نهایی برسد و بایستی میلگرد در بورس کالا فراوان شود. میلگرد اگر فراوان شود، قیمت محصول کف بازار کاهش خواهد یافت. تولیدکننده میلگرد، شمش را از بورس کالا خریداری می کند، سپس حدبیشتر 35 آن را مجدد به بورس عرضه کرده و باقی رابا قیمت بالاتر، خارج از بورس می فروشد. در حال حاضر به جای آنکه بر روی کسی که باید محصول نهایی را به بورس عرضه کند، متمرکز شوند، موضوع را وارونه مطرح می کنند و عرضه کننده اولیه فشار وارد می شود.

وی شرح داد: این در حالی است این ها علاوه براینکه محصول خود را در بورس عرضه نمی کنند، ایجاد اختلاف فاحش قیمت در بورس کالا و خارج از آن را ایجاد می کنند. اگر محصول فراوان در بورس عرضه کنند، بازار آزاد جمع خواهد شد. ورق، میلگرد و تیرآهن محصولات نهایی هستند که باید به فراوانی عرضه شوند. در حال حاضر عرضه ورق به میزانی که تولید می شود، عرضه نیز می شود و در اصطلاح لب به لب عرضه و تقاضا است که خواه ناخواه یک بازار حبابی بیرون ایجاد می شود.

خلیفه سلطانی ادامه داد: اما میلگرد اینگونه نیست. تولید شمش دو برابر نیاز داخلی است؛ لذا نباید قیمت خارج از بورس با داخل آن متفاوت باشد. این بازار حبابی را همان هایی ایجاد می کنند که شمش را دریافت می کنند اما محصول خود را به طور کامل عرضه نمی کنند و خارج از بورس می فروشد. آمارهای سال 98، شش ماهه ابتدایی امسال و ... نشان می دهد که تمامی عرضه ها کمتر از 30 - 40 درصد بوده است. کار باید از اصل اصلاح شود و لبه ارتباطی مصرف کننده نهایی با محصول نهایی بایستی مدیریت شود.