تاثیر تغذیه بر پوست
به گزارش سفر به هند، مصرف رژیم غذایی غنی از سیلیسیوم، کلسیم و آهن، ریزش مو را کاهش می دهد. سبزی های برگ سبز به خصوص سبزی های دریایی، منابع غنی از مواد معدنی هستند و جو می تواند سیلیسیوم موردنیاز را تامین کند. میوه های خشک و آب آلبالو، یکی از منابع غنی آهن هستند. در خانم ها ریزش مو می تواند نشانه ای از وجود یک مشکل گوارشی و یا نتیجه
تاثیر تغذیه بر پوست
چه غذایی بخوریم، چه غذایی نخوریم؟
امروزه به نقش تغذیه در سلامت بیش از پیش توجه می گردد اما خیلی ها هستند که می خواهند با تغذیه مناسب به شادابی پوست خود اضافه نمایند و به همین علت از ما خواستند تا دراین باره مطلبی بنویسیم. آنچه می خوانید، پاسخی به همین تقاضا است.
آکنه از جمله بیماری هایی است که اگرچه نه به صورت مستقیم اما به هر صورت تحت تاثیر نوع غذای مصرفی قرار می گیرد. ید ماده ای است که در ایجاد شدن جوش بی تاثیر نیست به طوری که نمک های یددار، ماهی های دریایی، جلبک های خوراکی، شیر و غذاهای آماده به علت ید فراوان از عوامل فراوری جوش در بدن هستند.
کاهش روی هم در بدن سبب افزایش جوش های صورت و سایر قسمت های بدن می گردد. روزاسه بیماری مزمنی است که به صورت جوش های ریز در نواحی گونه و بینی دیده می گردد که به صورت جوش های قرمزرنگ بروز می یابد. مصرف دوزهای بالای ویتامین B در درمان این بیماری بسیار موثر است. مواد غذایی توصیه شده برای بیماران جهت پیشگیری و درمان جوش عبارتند از: میوه ها و سبزی های تازه، حبوبات، برنج کامل(که سبوس آن جدا نشده است)، لوبیا، گردو، کدو، تخم مرغ، گوشت سفید ماکیان، صدف های خوراکی، هویج، کرفس، خیار، کاهو و اسفناج.
تغذیه و مو
مصرف رژیم غذایی غنی از سیلیسیوم، کلسیم و آهن، ریزش مو را کاهش می دهد. سبزی های برگ سبز به خصوص سبزی های دریایی، منابع غنی از مواد معدنی هستند و جو می تواند سیلیسیوم مورداحتیاج را تامین کند. میوه های خشک و آب آلبالو، یکی از منابع غنی آهن هستند. در خانم ها ریزش مو می تواند نشانه ای از وجود یک مشکل گوارشی و یا نتیجه ناکافی بودن اسید معده و یا کمبود پروتئین، روی و یا دیگر مواد مغذی باشد. برای مردان، ریزش مو می تواند با پیروی از یک رژیم کم چربی کاهش یابد. بعضی از دانشمندان معتقدند که مساله ریزش مو در مردان با افزایش سطح هورمون تستوسترون در دوران بلوغ ارتباط مستقیمی دارد. یک رژیم غذایی پرچرب و رژیمی که عمدتا از گوشت تهیه شده است با افزایش سطح تستوسترون در خون موجب افزایش ریزش مو می گردد. مصرف رژیم غذایی کم چربی، ریزش مو را متوقف نمی نماید ولی می تواند سرعت ریزش مو را کاهش دهد.
کم خونی یکی از علت های اصلی ریزش مو است که برای برطرف آن، مصرف مواد غذایی غنی از آهن مانند جگر (اگر باردار هستید از آن پرهیز کنید)، گوشت، غلات کامل، سبزی های برگی سبز تیره، تخم مرغ، خرما و کشمش توصیه می گردد. مو به طور عمده از پروتئین تشکیل شده است و به منظور داشتن رشد خوب موها، پیروی از رژیم غنی از پروتئین توصیه می گردد. دانشمندان اروپایی دریافته اند که مصرف پروتئین سویا موجب تحریک شدن فولیکول های مو شده و در نتیجه رشد مو را افزایش می دهد. توفو و شیر سویا از منابع غنی پروتئین سویا هستند. از دیگر منابع غنی پروتئین می توان، پنیر کم چرب، تخم مرغ، ماهی، لوبیا و ماست را نام برد. عنصر دیگری که در ریزش مو تاثیر عمده ای دارد سیلیسیوم است و دانشمندان به علت نقش شاخص این عنصر، استفاده از آن را در شامپوها توصیه نموده اند که در نتیجه موجب کاهش اندازه ریزش مو می گردد. سیلیسیوم در لایه خارجی سیب زمینی، فلفل سبز و قرمز و خیار یافت می گردد. جوانه حبوبات و غلات و همه دانه ها و غلاتی هم که با پوست مصرف شوند غنی از سیلیسیوم هستند. ویتامینC موجب افزایش جذب آهن شده و از آن طریق بر ریزش مو تاثیر می گذارد. در نتیجه توصیه می گردد به طور روزانه از میوه ها و سبزی ها در وعده های غذایی خود بهره ببرید. ویتامین E برای رشد موها ضروری است، مصرف کافی آووکادو (میوه ای شبیه گلابی که در منطقه ها گرمسیری به عمل می آید)، مغزها و دانه ها و روغن زیتون می تواند احتیاج روزانه شما به ویتامین E را تامین کند. درصورتی که ریزش مو مربوط به عملکرد نادرست غده تیروئید باشد، غذاهای غنی از ویتامینA و ید مصرف کنید. البته باید توجه داشت که مصرف زیاد ویتامینA به ریزش مو منجر می گردد. ریزش مو هنگامی روی می دهد که رژیم غذایی مصرفی ازنظر داشتن ویتامین های گروهB فقیر باشد و در میان این گروه ویتامین6 B، بیوتین، اینوزیتول و اسید فولیک و از میان مواد معدنی مهمیم، گوگرد و روی از اهمیت زیادی برخوردارند. ویتامین های گروه B به خصوص 5 Bیا اسید پنتوتنیک و 3 Bیا نیاسین برای رشد مو ضروری هستند. مصرف اسیدهای چرب ضروری، کیفیت بافت مو را بهبود می دهد و از خشک شدن مو جلوگیری می نماید. غذاهای غنی از ویتامینB عبارتند از: لوبیا، نخود، هویج، گل کلم، لوبیای سویا، مخمر، مغز ها و دانه ها و تخم مرغ. بیوتین یکی از عناصر مهم برای سلامت مو است. منابع غنی بیوتین عبارتند از: مخمر، برنج قهوه ای، بلغور، نخود سبز، عدس، جوی دوسر لوبیای سویا و تخمه آفتابگردان.
مصرف ویتامینC موجب تسهیل خون رسانی به بافت مو شده و در نتیجه، گردش خون پیازچه مو را افزایش می دهد و موجب می گردد که پیاز مو بهتر تغذیه گردد و رشد بهتری داشته باشد. مصرف ویتامین E موجب افزایش اکسیژن گیری می گردد که در نتیجه سبب بهبود گردش خون پیازچه مو می گردد. مصرف روی به وسیله افزایش فعالیت سیستم ایمنی، موجب تحریک رشد مو می گردد. در آخر از دو اسیدآمینه ای نام می بریم که روی رشد مو تاثیر می گذارند. لسیتین و متیونین که موجب افزایش کیفیت بافت و رشد مو شده و از ریزش مو جلوگیری می نمایند.
نقش میوه ها و سبزی ها
حتما از قدیمی ترها شنیده اید که مصرف مواد غذایی تازه کلید جوانی است. اکنون این مساله از نظر علمی هم به اثبات رسیده است. میوه و سبزی تازه از پیری زودرس پوست جلوگیری می نمایند زیرا محتوی اندازه زیادی آنتی اکسیدان هستند. بسیاری از رنگدانه های شیمیایی که در میوه ها و سبزی ها موجودند خاصیت آنتی اکسیدانی بسیار بالایی دارند. این آنتی اکسیدان ها موجب جلوگیری از تخریب سلولی می شوند. به این صورت که رادیکال های آزاد موجود در بدن به خصوص در منطقه پوست را که در تماس با محیط اطراف است، فلج نموده و جلوی عملکرد تخریبی آنها را می گیرند. برای اطمینان از وجود آنتی اکسیدان کافی در میوه و سبزی، آنها را به صورت خام و تازه (یا نیم پز) مصرف کنید، چون حرارت و نگهداری در یخچال و فریزر محتوای آنتی اکسیدانی آنها را کاهش می دهد.
انواع مواد غذایی و اثر آنها
به نظر می رسد که کمبود روی در رژیم غذایی، در التهاب و تورم پوست و تاخیر در بهبود زخم و شرایط بروز آکنه نقش داشته باشد. جگر در برگیرنده مقادیر بالای ویتامینA است که به کاهش جای زخم یاری می نماید. هویج و سیب زمینی شیرین حاوی بتاکاروتن است که به ویتامینA تبدیل می گردد. دریافت کافی بتاکاروتن برای آکنه مفید است. غلات سبوس دار هم حاوی کروم است که به کاهش عفونت پوست یاری می نماید. تخم بزرک، کنجد، ذرت بو داده و آفتاب گردان محتوی اسیدهای چرب ضروری مورد احتیاج برای بهبود پوست هستند. می توان این مواد را با هم چرخ کرد و در یخچال نگهداری کرد و با ماست، میوه ها، سوپ ها و غلات مصرف کرد. بعلاوه انواع توت ها، مرکبات، فلفل و انبه منابع غنی ویتامینC هستند که برای سلامت سیستم ایمنی و مقابله با عفونت های باکتریایی پوست مورد احتیاج هستند. آووکادو و جوانه گندم محتوی ویتامینE است که به ساختار پوست و سلامت آن یاری می نماید. سیر، پیاز و تخم مرغ حاوی سولفور است که به رهایی از آکنه یاری می نماید. روغن پامچال محتوی گاما لینولئیک اسید است که به ایجاد پوست تازه یاری نموده و آن را نرم و قابل ارتجاع نگه می دارد.
مصرف میوه، سبزی، آجیل، ماست، حبوبات، تخم مرغ، روغن های گیاهی، غلات سبوس دار، چای و آب موجب می گردد پوست کمتر دچار چین و چروک گردد. داشتن یک تغذیه متعادل برای حفظ سلامتی پوست ضروری است. البته تغذیه مناسب موجب جوان شدن پوست به طور چشمگیری نمی گردد ولی بی توجهی در مصرف مواد غذایی لازم، موجب می گردد پوست، سریع تر دچار چین و چروک و پیری گردد. کمبود تعدادی از موادمغذی مثل ویتامین A، ویتامین های گروه B و اسیدهای چرب ضروری موجب ایجاد زخم های پوستی می گردد. کمبود خفیف مواد مغذی، موجب بیماری خاصی نمی شوند ولی قدرت بازسازی پوست را کاهش می دهند.
منبع:http://www.salamat.com
/ج
منبع: راسخون