میگو، پرخاصیت ترین غذای دریایی! - سفر به هند

میگو، خواص و عوارض آن

میگو از غذاهای دریایی بسیار پرخاصیت بوده، خواص و فواید مصرف آن نسبت به خواص ماهی بیشتر بوده، از ارزش غذایی بالایی برخوردار است. میگو بسیار کم کالری بوده و غذایی مفید برای افراد چاق محسوب می شود. پروتئین موجود در میگو ماده اصلی تشکیل دهنده آن بوده، همچنین اسیدهای امگا 3 موجود در میگو که از نوع اسیدهای چرب غیر اشباع هستند، برای سلامت بدن و کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی در درون بدن بسیار مفید هستند، این نوع اسیدهای چرب از اجزای ضروری برای غشاء سلول مغز و بافت چشم نیز محسوب می شوند. از دیگر خواص میگو تقویت سیستم دفاعی بدن است. میگو به دلیل خاصیت ضد التهابی که دارد از خطر ابتلا به بیماری برونشیت مزمن و ورم مفاصل پیشگیری می نماید. در ادامه این مطلب از خبرنگاران بعضی از خواص میگو گردآوری شده است.

خواص میگو (طبیعت و خواص درمانی)

بر خلاف بیشتر ماهی ها، طبع میگو گرم بوده، خواص درمانی میگو نسبت به سایر آبزیان متفاوت است، بعضی از مهمترین خواص میگو برای سلامتی به طور خلاصه عبارتند از:

• از مهم ترین خواص میگو تاثیر آن بر عملکرد مغز و افزایش قدرت یادگیری است. تحقیقات محققان نشان داده، عادت به مصرف هفتگی میگو و سایر غذاهای دریایی، از بروز آلزایمر و اختلال حواس در دوران سالمندی جلوگیری کند. در حقیقت اسیدهای چرب موجود در این ماده غذایی عامل موثری بر کاهش آسیب های التهابی مغز است.
• از خواص میگو یاری به کاهش فشار خون است. میگو غذایی مفید برای بیماران مبتلا به فشار خون بالا بوده، در صورتیکه با روغن و نمک کم طبخ شود.

• میگو برای برطرف کم خونی مفید بوده، مصرف آن برای زنان باردار مفید است.
• پروتئین موجود در میگو مانند سایر جانوران دریایی نظیر خواص ماهی تیلاپیا، به دلیل نداشتن بافت هم بند به راحتی هضم می شود و برای گروه هایی از مردم نظیر افراد مسن که در جویدن و هضم غذا مشکل دارند این غذا گزینه مناسبی است.
• میگو سرشار از ویتامین های گروه ب است، از این رو مصرف آن برای درمان افسردگی و بهبود حالات روحی بسیار مفید است.
• مصرف میگو به دلیل املاح موجود در آن به ویژه سلنیوم در پیشگیری از بروز سرطان موثر است.
• از دیگر خواص میگو یاری به بهبود و عملکرد بهتر غده تیروئید است.

عوارض میگو (توصیه های پزشکی و موارد احتیاطی منع مصرف)

1. توصیه می شود، بیمارانی که کلسترول بالایی دارند یا تحت کنترل دارویی هستند، از زیاده روی در مصرف میگو پرهیز کنند.
2. میگو دارای موادی به نام پورین است که می توانند در بدن به اسیداوریک تبدیل شوند. به همین دلیل بهتر است بیماران کلیوی یا مبتلایان به نقرس، مصرف میگو را محدود کنند یا از مصرف آن خودداری کنند.
3. مشاهده شده است، بعضی از افراد واکنش های خفیف آلرژیک نسبت به میگو دارند که ممکن است به صورت گرفتگی بینی، خارش پوست، سوزش دهان، درد شکم و حالت تهوع بروز کند.
4. گفتنی است میگو به دلیل دارا بودن اسیدهای چرب غیراشباع، خیلی زود فاسد می شود و چون سیستم گوارشی میگو در ناحیه سر واقع شده است، فساد از ناحیه اتصال سر به بدن است. بنابراین هنگام تهیه آن از محلهای مطمئن خریداری نمایید.