راه های درمان اختلال شخصیت مرزی
به گزارش سفر به هند، اختلال شخصیت مرزی، یکی از ده اختلال شخصیتی است که فرد را در احساسات، هیجانات و واکنش ها دچار سردرگمی می کند. متاسفانه این بیماری درمان صد در صدی ندارد اما این امکان وجود دارد که بسیار کمرنگ شود.
خبرنگاران | سرویس روانشناسی - افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است در یک لحظه شاد باشند و در لحظه ای دیگر به شدت افسرده. این تغیرات حالت ناگهانی نه برای خودشان و نه اطرافیانشان قابل پیش بینی نیست. پرخاشگری، اقدام به خودکشی و رفتار های ناگهانی همه در این بیماران رایج است. این اختلال برای کسانی که از آن رنج می برند و همچنین اطرافیان آن ها بسیار ترسناک است. حتی روان درمان گر ها نیز ممکن است در پذیرش و درمان اختلال شخصیت مرزی تردید کنند. چراکه کار کردن با این افراد بسیار احساسی و چالش برانگیز است.
اختلال شخصیت مرزی چیست؟
اختلال شخصیت مرزی (BPD) یکی از ده اختلال شخصیتی شناسایی شده؛ مثل اختلال بیشتر شناخته شده شخصیت خودشیفته یا اختلال وسواس فراگیر، توسط انجمن روانپزشکی امریکاست. همانند همه اختلالات شخصیتی، تشخیص آن فقط زمانی ممکن است که الگو های تکرار شونده و بلند مدتی در فرد مشاهده شود که برخلاف هنجار های کاری/تحصیلی یا روابط هستند. برای تشخیص اختلال شخصیت مرزی، حداقل 5 مورد از 9 معیار زیر باید در فرد مشاهده شود:
- تصور تنهایی و رها شدن که ممکن است واقعی یا خیالی باشد
- تزلزل در روابط
- فقدان درک روشن از هویت
- رفتار های مخرب مثل سوء مصرف مواد، رابطه جنسی بی هدف، دزدی، رانندگی پرخطر، پرخوری
- تهدید به خودکشی و یا ضرب و جرح خود
- تغییرات شدید و ناگهانی در حالت روحی و واکنش های شدید به محرک های آنی
- احساس پوچی مزمن
- پرخاش های مزمن، شدید و کنترل نشده
- احساس گذرای غیرواقعی بودن یا پارانویا
درمان اختلال شخصیت مرزی
همانطور که احتمالا می دانید یا تجربه کرده اید، پاسخ به برخی از رفتار های بالا نیازمند تلاش بسیار دقیق است. مهم است که حامی باشید، ولی زیاده روی نکنید. هدف این است که در فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ارزش به خود را ثابت کنیم، اما انتظاراتی نیز از رفتار منطقی در آن ها ایجاد کنیم. هر واکنش، نیازمند خود آگاهی (از واکنش های احساسی خودتان) و کنترل خود برای اجتناب از واکنش خشم آلود و یا وسواس گونه است. راهنمای تکمیلی در رابطه با رفتار با فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در کتاب از شما متنفرم، من را ترک نکنید! نوشته جرالد کرایسمن آمده است. در این کتاب دستورالعمل هایی برای روبرویی با طیف وسیع مسائل شخصیتی آمده است. برای مثال کرایسمن هشدار می دهد که تهدید به خودکشی باید جدی گرفته شود و با واکنش های فوری، قابل پیش بینی و واقع بینانه روبرو شوند، از جمله دریافت کمک حرفه ای.
رفتار های شخصیت مرزی برای همه افرادی که با آن درگیر هستند بسیار چالش برانگیز و پیچیده هستند. این رفتار ها را نمی توان ابزاری برای کنترل یا فریب دادن دیگران قلمداد کرد، هرچند یکی از جنبه های رفتاری اختلال شخصیت مرزی همین است. افرادی که با این اختلال دست و پنجه نرم می کنند، پریشانی شدید حاصل از اضطراب رها شدن، احساس درک نادرست و احساس درماندگی را تجربه می کنند. این رفتار فریبکارانه از یک حس نومیدی شدید ناشی می شود، درست برخلاف رفتار های فریبکارانه حساب شده و برنامه ریزی شده در افراد مبتلا به اختلال شخصیتی خودشیفته.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی اغلب از نبود کنترل بر احساساتشان، به خصوص خشم، وحشت دارند. دامنه رفتار ها و احساسات مزاحمی که معمولا تجربه می کنند آنقدر زیاد است که در این مقاله نمی گنجد و هدف ما در نگارش این مقاله ارائه راه حل های درمان اختلال شخصیت مرزی است. راه حل هایی که در کوتاه مدت، روش ارتباطی صحیحی را آموزش می دهد که از بدتر شدن شرایط بد جلوگیری می نماید و در بلند مدت، این احتمال را به حداکثر می رساند که فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مسئولیت تمام رفتار های خود را بپذیرد.
به طور کلی، درمان اختلال شخصیت مرزی به سادگی نیست، چرا که مسائل و اختلالات روانی از نوجوانی و نسل های قبل همراه بیمار بوده است و ریشه ای مستحکم دارد. علاوه بر این پذیرش اختلال در وجود فرد، خود یکی از مهم ترین گام هاست که گاهی غیر ممکن می نماید. همچنینن متاسفانه اختلال شخصیت مرزی ممکن است با اختلالات دیگری مثل افسردگی، سوء مصرف مواد مخدر و ... همراه باشد؛ و این بازهم مشکل را سخت تر می نماید.
اما خبر خوب این است که افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی از چندگانگی های احساسی خود بسیار خسته و آشفته اند و به همین علت به دنبال راه درمان هستند و این اثربخشی درمان را بیشتر می نماید.
برای درمان اختلال شخصیت مرزی دو راه وجود دارد و آن دارو درمانی یا روان درمانی است که گاهی لازم است هردو با هم صورت بگیرند. همانطور که گفته شد درمان اختلال شخصیت مرزی بسیار چالش برانگیز است؛ بنابراین در انتخاب رواندرمانگر و روانپزشک بسیار دقت کنید. چرا که شکست در درمان ممکن است فرد مبتلا را دلسرد و کاملا ناامید کند. با وجود اینکه اختلال شخصیتی به طور کامل از بین نمی رود، اما بسیار قدرت کمتری پیدا می نماید و فرد به مرور بر رفتار ها و هیجاناتش کنترل می یابد.
اگر شما نیز تجربه ای در زمینه برخورد با افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و درمان آن دارید یا خودتان با این مشکل دست و پنجه نرم کرده اید، نظرات و تجربیات خود را از طریق بخش ارسال نظر با ما و سایر کاربران خبرنگاران در میان بگذارید.
منبع: setare.com