برنامه چین برای حضور در فضا چیست؟ - سفر به هند

با ما همراه باشید و با تور چین از شگفت انگیزترین کشور دنیا دیدن کنید بر روی دیوار چین سلفی بگیرید، از قصر ممنوعه دیدن کنید و در خیابان شانگهای پیشرفته ترین آسیا قدم بزنید.

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، اخیرا خبری منتشر شد که چین در پی قرار دادن اولین فضاپیمای خود با قابلیت اعزام انسان به فضا در مدار زمین است. چین تصمیم دارد برای نخستین بار از سال 2016 یک فضاپیما را با سه سرنشین به وسیله موشک لانگ مارچ از صحرای گوبی به مدار زمین پرتاب کند. پکن در این ماموریت که بعد از پنج سال انجام می گردد سه مرد را برای یک اقامت سه ماهه به یک ماژول فضایی در مدار زمین منتقل می نماید. آژانس فضایی سرنشین دار چین پیشتر اعلام نموده بود، برنامه فضایی سرنشین دار این کشور بدنبال انتخاب گروه نوی از 18 فضانورد ذخیره، وارد مرحله آماده سازی ماموریت شده است.

شنزو 12 به معنای کشتی الهی سومین مأموریت از 11 ماموریت مورد احتیاج برای تکمیل ایستگاه فضایی چین تا سال 2022 خواهد بود. در این میان، چهار ماموریت با افراد سرنشین انجام می گردد که 12 فضانورد چینی را به فضا می فرستند. این تعداد بیشتر از 11 زن و مردی است که چین در سال 2003 به مدار زمین اعزام نموده بود.

پیشرفتهای فضایی چین نظر کارشناسان این حوزه و البته نگرانی رقبای این کشور را هم به خود جلب نموده است. به اسم مثال رهبران ناتو در بیانیه ای تفصیلی از اقدامات فزاینده چین در ساخت زرادخانه هسته ای، توانایی های فضایی و جنگ سایبری به اسم تهدیدی برای نظم بین الملل یاد کردند.

رقابت نظامی به فضا کشیده می گردد؟

به علت ماهیت دوگانه فناوری فضایی، فراوریات در این زمینه را نمی توان به سادگی مورد تحلیل و آنالیز قرار داد. چین هم درهر صورت در پی دستیابی به اهداف نظامی خود همچون کشورهای غربی است. اهدافی که مربوط به حوزه جاسوسی، هدفگیری، ناوبری، فرماندهی، کنترل و ارتباطات، مدیریت پهپادها و در آینده هم به هشدارهای موشکی ختم خواهند شد. کوشش پکن برای درخشش در عرصه تسلیحات ضدماهواره ای به 15 سال پیش باز میگردد و اکنون به نظر این کشور قادر به تهدید ناوگان فضایی آمریکا است که تابحال یک رجحان فنی در اختیار این کشور قرار داده بود. تسلیحات پیشرفته در پایگاه های نظامی چین قادر به شلیک کلاهک هایی با توانایی هدفگیری ماهواره ها و پرتاب اشعه های لیزری هستند. مثال دیگر مربوط به فعالیت ضد ماهواره ای چین مربوط به سال 2014 است که گفته می گردد این کشور در سیستم ماهواره ای U.S. NOAA اختلال ایجاد کرد. گزارشاتی هم مربوط به اختلالات در سیگنال جی پی اس در منطقه ها اطراف سواحل چین در دریای چین جنوبی منتشر شد که با توجه به اهمیت این منطقه برای چین و افزایش تنش میان آمریکا و چین، کارشناسان معتقدند چین با این کار در پی هشدار به آمریکا و به رخ کشیدن توانمندی های فضایی خود است.

نقش اقتصاد در پیشرفتهای فضایی

برنامه فضایی چین شاید به واسطه شیوع کرونا سرعت رشد خود را تا حدی از دست داد اما هرگز متوقف نشد. اعزام کاوشگر به مریخ، آزمایش نسل نو فضاپیما با قابلیت اعزام فضانوردان چینی به فضا اقداماتی بود که در سال گذشته در دستور کار چین نهاده شد. اما دستاوردهای دیگری هم بودند که کمتر مورد توجه جهان نهاده شد. اولین مورد اعزام ceres-1 در 7 نوامبر بود؛ نوع نوی از موشک با 62 فوت طول و قابلیت حمل 770 پوند بار و انتقال به مدار زمین. نکته جالب در این میان تجاری بودن این راکت بود. Ceres-1 محصول دومین شرکت خصوصی چینی است که تنها 3 سال پس از تاسیس محصول خود را به فضا فرستاده است. فعالیت بخش خصوصی در چین کوشش عجیبی برای غلبه بر حضور آمریکا در فضا به اسم یک قدرت فضایی دارد و این رقابتی است که نتیجه آن در دو دهه آینده تعیین خواهد شد. تمرکز بخش خصوصی چین بر روی جنبه های تجاری این رقابت است. بازارهای مالی جهان به ماهواره و موشکهایی احتیاج دارد که این ماهواره ها را به مدار زمین پرتاب کند. صنعت فضایی وارد رنسانسی شده که می تواند با هزینه کمتر ماهواره های کوچکتر و سبکتری فراوری کند. این بدان معنی است که فراوری و ارسال چنین تجهیزاتی به فضا ارزانتر شده و مطابق با آن خدمات و داده هایی که ماهواره ها ارائه میدهند هم کاهش یافته است. طبق گزارش مریل لینچ در سال 2017 صنعت فضایی می تواند تا سال 2030 ارزشی معادل 2.7 تریلیون دلار دست یابد.

بیدو چینی؛ رقیب جی پی اس آمریکایی و گالیله اروپایی

سامانه ناوبری بِیدو (BEIDOU) یا سامانه ماهواره ای ناوبری بیدو پروژه چین برای توسعه سامانه ناوبری ماهواره ای مستقل است. اولین سامانه بیدو که به طور رسمی سامانه آزمایشی ماهواره ای ناوبری بیدو یا بیدو- 1 خوانده می گردد، شامل سه ماهواره با پوشش و کاربردهای محدود است. این سامانه از سال 2000 ، خدمات ناوبری را عمدتاً برای مشتریان در چین و منطقه ها همسایهٔ آن، ارائه می دهد .

نسل دوم این سامانه که به نام قطب نما یا بیدو- 2 شناخته شده است و یک سامانه ماهواره ای ناوبری جهانی شامل 35 ماهواره خواهد بود، هنوز در دست احداث است. این سامانه در چین در دسامبر 2011 با 10 ماهواره آغاز به کار کرد و برنامه ریزی شده بود تا سال 2012 به منطقه آسیا-اقیانوسیه و تا سال 2020 به کل زمین خدمات ارائه کند . چین با موفقیت آخرین عضو مجموعه ماهواره ای بیدو را 3 تیر سال گذشته به فضا فرستاد و سیستم ناوبری جهانی نوش را پس از دهه ها تکمیل کرد . عملکرد بیدو، جی پی اس، گالیله و حتی گلوناس روسی مشابه با یکدیگر است. این سامانه هم همچون نمونه های مشابه دارای کاربرد نظامی و غیرنظامی است و دقت سیستم نظامی آن نسبت به غیرنظامی یبشتر است.

رقابت در عرصه تکنولوژی این فرصت را در اختیار برنده رقابت قرار خواهد داد تا مزیت امنیتی خود در فضا را به شکل سلطه نظامی و یا رهبر مالی حفظ کند. در خصوص چین این مزیتها باعث توسعه روابط با کشورهای خارجی شده و در نهایت به افزایش ائتلاف با کشورهای دیگر و استفاده از آن برای توسعه نفوذ در عرصه بین الملل خواهد شد. علاوه بر این مسائل اولین دستاوردها در اختیار هرکشوری که باشد باعث ایجاد یک حس غرور ملی برای مردم آن کشور خواهد شد؛ اتفاقی که در جریان جنگ سرد رخ داد و آمریکا و روسیه سعی داشتند با قدم گذاشتن به روی ماه خود را به اسم قدرت برتر جهان معرفی نمایند.

.