پیشرفت بزرگ بعدی در درمان کرونا: آنتی بادی های مونوکلونال مصنوعی - سفر به هند

به گزارش خبرنگاران به نقل از رویترز پیشرفت ها مربوط به ساخت واکسن هایی برای ویروس کرونا در کانون توجه ها بوده است، اما پیشرفت بزرگ بعدی در مبارزه با این پاندمی ممکن است با گروهی از درمان های زیست فناوری صورت گیرد که برای درمان سرطان و سایر بیماری های به کار می روند- آنتی بادی های به طور خاص طراحی شده برای حمله به ویروس جدید یا آنتی بادی های مونوکلونال.

هنگامی ویروسی از دفاع های ابتدایی بدنی عبور می کند، پاسخ اختصاصی تر بوسیله دستگاه ایمنی ایجد می شود که باعث تولید سلول هایی می شود که عامل مهاجم را هدف قرار می دهند. از جمله این پاسخ ها تولید پروتئین هایی به نام آنتی بادی ها هستند که ویروس را شناسایی می کنند و به آن متصل می شوند و جلوی انتشار عفونت را می گیرند.

آنتی بادی های مونوکلونال یا پادتن های تک دودمانی که در راکتورهای زیستی تولید می شوند- نسخه های مصنوعی این پروتئین های طبیعی هستند.

دانشمندان هنوز در حال بررسی نقش دقیق آنتی بادی های خنثی کننده در بهبودی از کووید-19 هستند، اما شرکت های داروسازی اطمینان دارند که آنتی بادی مونوکلونال مناسب یا ترکیبی از آنها می تواند سیر بیماری کووید -19 را که تا به حال جان حدود 700000 نفر را در جهان گرفته است، تغییر دهد.

دانشمندان هنوز در حال بررسی نقش دقیق آنتی بادی های خنثی کننده در بهبودی از کووید-19 هستند، اما شرکت های داروسازی اطمینان دارند که آنتی بادی های مونوکلونال مناسب یا ترکیبی از آنها می تواند سیر بیماری کووید -19 را که تا به حال جان حدود 700000 نفر را در جهان گرفته است، تغییر دهند.

شرکت آمریکایی رجنرون در حال آزمایش یک آمیزه حاوی دو آنتی بادی است که معتقد است توانایی ویروس را در گریختن از چنگ هر یک آنتی بادی ها محدود می کند و انتظار می رود، داده های مربوط به کارآمدی آن در اواخر تابستان یا اوائل پاییز منتشر شود.

البته محافظت ناشی از این آنتی بادی ها در طول زمان کاهش می یابند و به گفته کیراستوس هنوز دوز مناسب برای استفاده از آنها مشخص نشده است.

دولت آمریکا در ماه ژوئن در یک قرارداد عرضه محصولات 450 میلیون دلار به شرکت رجنرون داد. این شرکت در صورت تایید شدن این دارو بوسیله سازمان های ناظر می تواند تولید آن را در یک کارخانه در آمریکا فورا آغاز کند.

شرکت های داروسازی دیگر آمریکا نیز در حال تحقیق درباره ساخت آنتی بادی های مونوکلونال برای درمان کووید-19 هستند.

شرکت های داروسازی الای لیلی، آسترا-زنکا، امجن، گلاکسو-اسمیت -کلاین مجوز لازم از دولت آمریکا را گرفته اند تا پس از ثابت شدن تاثیربخشی هر یک از این داروها منابع تولیدی شان را یکجا کنند تا میزان عرضه داروها را بالا ببرند.

حتی با این همکاری غیر معمول میان شرکت های رقیب داروسازی، تولید این داروها روندی پیچیده دارد و ظرفیت تولید آنها محدود است. همچنین این بحث مطرح بوده است که آیا یک آنتی بادی منفرد آنقدر قدرتمند هست که جلوی کووید-19 را بگیرد یا نه.

شرکت آسترا-زنکا قصد دارد که کارآزمایی انسانی داروی ترکیبی حاوی دو آنتی بادی خودش را در طول هفته های آینده آغاز کند. شرکت لیلی که آزمایش انسانی دو آنتی بادی نامزدشده را در دو کارآزمایی جداگانه آغاز کرد، بر رویکرد یک دارویی متمرکز است. مقامات این شرکت می گویند اگر قرار باشد که از دوز بالاتر یا آنتی بادی های بیشتری استفاده کرد، افراد کمتری را می توان درمان کرد.

تاثیر آنتی بادی های تزریق شده بر خلاف واکسن ها که دستگاه ایمنی خود بدن را فعال می کنند، در نهایت از بین می رود.

اما به گفته این شرکت های داروسازی این آنتی بادی های مونوکلونال می تواند به طور موقت مانع عفونت در افراد در معرض خطر مانند کارکنان پزشکی و سالمندان شوند. همچنین از این آنتی بادی ها می تواند به عنوان یک به اصطلاح پل درمانی تا زمان در دسترس قرار دریافت گسترده واکسن ها استفاده کرد.

این شرکت ها می گویند این آنتی بادی ها به عنوان درمانی پروفیلاکتیک می توانند تا شش ماه را پوشش دهند و باعث پیشگیری از عفونت شوند.

دو شرکت داروسازی ویر و سورنتو قرار است ماه آینده آزمایش آنتی بادی های ساخت خودشان را آغاز کنند.

مزیت داروهای حاوی آنتی بادی این است که اساس باعث ایجاد ایمنی فوری می شوند و خطر چندانی هم ندارند، اما مشکل این است تولید آنها هزینه بسیار بالایی دارد. این نوع داروها ممکن برای مصرف یک سال در یک فرد هزینه ای 10000 دلاری داشته باشند.

همچنین نگرانی هایی درباره مقاوم شدن کروناویروس نسبت به آنتی بادی های اختصاصی وجود دارد. پژوهشگران برای رفع این مشکل احتمالی از هم اکنون در حال کارکردن بر روی نسل دوم آنتی بادی های مونوکلونالی هستند که به جای هدف دریافت پروتئین های گل میخی تاج مانند سطح ویروس مناطق دیگر آن را هدف قرار دهند.

پژوهشگران اخیرا در مقاله ای که در ژورنال Nature منتشر کردند، نوشتند چند آنتی بادی جدید بسیارقوی یافته اند که یک ناحیه محل اتصال ویروس به سلول های انسانی و یک منطقه دیگر از پروتئین های گل میخی را که تا به حال توجه ها را جلب نکرده است، هدف قرار می دهد.

همچنین پرسش هایی درباره بهترین هنگام به کارگیری این آنتی بادی های مصنوعی مطرح است. کارشناسان می گویند دادن این آنتی بادی ها پس از دچار شدن افراد به عفونت ممکن است چندان سودمند نباشد و احتمالا هر چه زودتر آنها به بیماران داده شوند، کارآمدی بهتری خواهند داشت.